Bir zamanlar dünyamız yeni doğmuş bir bebek gibi tertemizdi.Big bang denilen büyük patlamanın varsayılması sonucu dünya hayvanların hakimiyetinden çıktı ve yeni bir türün oluşumu başladı:İNSANLAR.
Bu yeni tür ilk başta dünyaya çok değer verdi icat etti ,keşfetti fakat sonra ölümlü olduklarını unuttular ve toprak kavgalarına giriştiler icatları kötüye kullanmaya başladılar.Bir süre sonra ise dünyadan sıkılmaya başladılar yeni yerler aramaya başladılar dünyayı umursamadılar ve kendi çıkarları için kullanmaya başladılar.yavaş yavaş dünyayı kirletmeye başladık.Ve beklenen şey sonunda oldu:KÜRESEL ISINMA.Yavaş yavaş mevsimler yok oluyor buzullarımız ve ozon tabakamız eriyor,kuraklık baş gösteriyor insanlar bunu doğanın yaşlandığını söyleyerek geçiştirmeye çalışıyor fakat hepimiz biliyoruz ki bizden öncede dünya vardı ve bizden sorada olacak, herşeye sahip olmak isteyebiliriz fakat kainatın kuralını bozmamalıyızyoksa zararı bize dokunacak.
Artık ölüm oranlarımız artıyor yaşamımız kısalıyor.Çünkü insanlar adil olmasalarda doğa son derece tarafsız ve adildir iyilik yapana kat kat iyisini verir kötülük yapana ise kat kat kötüsünü...Artık bizde iyilik yapsak doğayı kirletmesek çöplerimizi geri dönüştürsek parfümleri çok kullanmasak insanları yaralamasak bazılarımız geç kaldığımızı düşünebilir ama hiç bir şey için geç değildir made hepimiz hatırlanmak istiyoruz o zaman savaşlarımızla kazandığımız topraklarla döktüğümüz kanlarla değilde topladığımız çöplerle yaptığımız yardımlarla hatırlansak daha iyi olmaz mı? Dünyanın dengesini bozmasak belki hepimiz dünyayı kurtaran adamlar oluruz. Unutmayalım hiçbir zaman geç değildir hele doğa için hiç geç değildir....
