Her hayalin gerçekleşmesi için ödenmesi gereken bir bedel vardır.Dünyanın kanunu budur evren bize en çok istediğimiz şeyi verirken aynı zamanda en sevdiğimiz şeyi de elimizden alır.İnsanlığın bunu anlaması biraz uzun sürdü.Dünyaya gelmiş her insanın hayallerinin doruğunda, düşüce gücünün en sarp dağlarına bile bayrak dikmiş tek bir hayal vardır ; gelişim.

İnsanlar kendi ırklarını geliştirmek yeri geldiğinde birbirlerini gözlerini bile kırpmadan öldürmüşlerdir.Dünya ise bu olaylar yörüngesinin merkezinde her gün gelişiyor aynı zamanda doğallığını kaybediyor. Yeni yerleşim alanları için ormanlar ve parklar acımasızca katlediliyor rahat ulaşım için denizler birer çöplüğe dönüşüyor , asırlardır insanlığın safında olan hayvanlar yok ediliyor. Biz insanlar ise bu olay zincirlerine sanki normal bir olaymış gibi bakıyoruz sanki ağaçlar kendilerini kesiyor hayvanlar kendilerini yok ediyor. Bu gelişim bizi belki de kendi sonumuza sürüklüyor insanlar daha erken ölüyor ,kanser oranı artıyor,çocuklar sakat doğuyor.Ama biz kendi sonumuza giderken sürekli kör olamayız değil mi ? Tabi ki çoğumuz bu olayları fark etmese de bazı insanlar fark ediyor ve harekete geçiyor topluluklar kuruyor,kampanyalar yapıyor,insanları uyarıyorlar.Bu insan topluluklarından biride greenpeace soyları tükenmekte olan hayvanları korumak vb. görevler üzerine çalışan greenpeace üyeleri şimdiye kadar çoğu hayvanın hayatını kurtarmışlardır.Sonumuz ne kadar karamsar gözükse bile böyle insanlar sayesinde hepimiz insani değerlerimizi bir kez daha hatırlamış oluyoruz. Doğanın ve canlıların önemini bir kez daha hatırlamak hepimizi utandırıyor bence onları küçümsediğimiz için değil  böyle önemli varlıkları nasıl unuttuğumuzu hatırlamak bize bir kez daha mükemmel olmadığımızı hatırlatıyor işte bundan utanıyoruz .Hayvanların düşünemediği için küçümsenmeyecek varlıklar olduğunu hatırlamak bizi bir kez daha utandırıyor başımızı öne eğdiriyor .Aslında biz bazı zamanlar onlardan daha düşüncesiz ve acımasız oluyoruz belki ama tabiki benim bu kötümser düşüncelerim haricinde iyimser olaylarda var hala hayvanları önemseyen düşünen insanlar hayatta var pekte soyları tükenecek gibi gözükmüyor ve biz doğaya evrene ne kadar kötülük yapsak da onlar bize koşulsuz bir sevgiyle bağlı ama yinede unutmamalıyız ki hayvanlar çevre bizim her şeyimiz onlar bizim insanlığımızı bütünleyen parçalar biz bir yapbozun parçası gibiyiz ve bir parçamız kaybolursa asla bir bütün olamayız.